vrijdag 2 januari 2009

Grand Hotel



Grand Hotel van Milton is een erg typische hedendaagse Americana-plaat. Zachtjes zoemende orgeltjes, precieuze pianopartijtjes, strumming gitaar, eenvoudige drums en behoorlijk wat mandoline. De productie is mede in handen van Bo Ramsey (bekend van bij Lucinda Williams, Iris Dement en Greg Brown) die zelf ook op slide en 12-string gitaar meespeelt. Het resultaat is mooi, maar tegelijk een tikje ongevaarlijk. Wij moeten denken aan een soort light-versie van bands als Counting Crows, Wilco en The Gourds. De stem van Milton, de zanger, heeft trouwens wel wat weg van die van Claude Bernard, zander van The Gourds, een tikje hees, u weet wel. De plaat komt het best tot haar recht na valavond, vinden wij. Bij voorkeur bij schemerlicht, of anders achter het stuur van een wagen tijdens een rit door de nacht. Milton bezingt het gebruikelijke: liefde, eenzaamheid, groot worden en onschuld verliezen of juist niet. In Sarah Jane komt het meisje met de ferry aangevaren, en laat Milton achter met nog slechts twee woorden om de lippen: Sarah Jane. Prachtige backing vocals van Becca Parish en Courtney Kaiser hier. In Stars is het meisje zo mooi dat de sterren er van uit de hemel vallen. Bovendien heeft ze verstand van koken: she cuts the fruit with the sharpest knife/next morning on the first day of my life. Milton komt, naar onze smaak, pas echt goed op dreef in het tweede deel van Grand Hotel. Het slotkwartet van liedjes is heel erg mooi. Te beginnen met Into The Blue, bedenkingen bij een afgelopen relatie. En vervolgens Pale Moonlight en Nothing But A Man, twee erg mooie liedjes over een man op zoek naar zichzelf. Het piece de resistance houdt Milton voor het einde. Booker is een eerbetoon aan James Booker, muzikant uit New Orleans die ooit het podium deelde met Fats Domino en Dr. John, maar ergens onderweg de pedalen kwijtraakt en zijn muzikaal talent inruilde voor een dodelijke two-step met lady cocaine... Grand Hotel zal de koers van de muziekgeschiedenis niet wijzigen. Maar als u op zoek bent naar een dosis sfeervolle fraai gearrangeerde americana, dan is deze nieuwe plaat van Milton iets voor u.

Geen opmerkingen: